Hayatımızın başlangıcından bugüne kadar süregelen yolculuğumuzda her alanda kendimizi tanıma çabası göstermekteyiz. Bu öyle bir yolculuktur ki doğduğumuz günden bu dünyadan ayrıldığımız son ana kadar sürüyor. Kendini bilmenin yanında, tanıma, bireyin kendi duygu, düşünce, değer yargıları ve davranışlarını derinlemesine anlamasını hedefleyen bir süreçtir.
Gün içinde düşünce ve duygularımızı izlemek, tepkilerimizi ve davranışlarımızı incelemek, bir farkındalık geliştirmemize sebep olacaktır. İçinde bulunduğumuz duygularımızı, hissettiklerimizi yazmak, yaşadığımız olaylara dair sezgisel güç kazanmak zamanla gelişimimize destek oluyor.
Zihinsel sakinlik ve derin içsel bakış, düşüncelerimizi yargısız bir şekilde gözlemlemek, şimdiki ana odaklı yaşantı biçimi, bilinçli farkındalık geliştirir. Çeşitli tekniklerle geçmiş yaşantımızın bugünkü davranışlarımıza etkisini anlamak, derin duygusal ve zihinsel süreçlerimizi keşfetmemizi sağlar.
Başkalarının gözünden kendimizi değerlendirmek, güvendiğimiz insanların bizim hakkımızdaki düşünceleri her zaman hayatımızda önemle yerini bulmuştur. Kişisel olarak gelişimimize önem vermek, kendi yaşantımıza uyarladığımız yeni bilgiler edinmek, alışılmışın dışında aktiviteler deneyimlemek kabiliyetlerimiz konusunda bizi derin keşif yolculuğuna çıkarır. Farklı ortamlarda bulunarak hislerimizi gözlemlemek, bambaşka kültürlerde kendimize dışarıdan bakmak bu hayat yolculuğunda bize farklı bir pencereden dünyayı gözlemleme olanağı sağlayacaktır.
Hayatta değerlerimize uygun bir yaşam sürüp sürmediğimizi sorgulamak, önemli bulduğumuz kalıplarımızı belirlemek, inançlarımızı gözden geçirmek kişiliğimizde derinleşmemize neden olacaktır. Unutmayalım ki değerlerimizde olmayan hiçbir şeyi bir saniye bile yapmayız, bu kural o kadar net bir yasadır. Özümüzün yazılım programı değerlerimizin ta kendisidir. Değerlerimize uygun güvenle yaşamak bizi kötülüklerden koruyan bir büyü gibi etrafımızı sarar.
Doğanın sessizliği içinde düşüncelerimizin netleşmesini seyretmek, kendimizle vakit geçirmek, hatta kendimize tahammül edebilmek, ihtiyacımız olan ilhamla buluşmak sabır ve zaman gerektiren bir süreçtir. Hepimizin kendimizi anlama yöntemleri, iç dünyamızı tanıma teknikleri farklı olsa da bu disiplin, sabır ve zaman gerektiren bir süreçtir. Hatta birazda cesaret ister, karşılaştığımız kişiyi çabucak kabule geçebilmemiz kolay olmaz.
Hayatımıza Dokunan İsimsiz Kahramanlarımız
Bize sunulan bu dünya diliminde adlarını belki sıkça dile getirmediğimiz, göz önünde olmayan ama yaşamımıza önemli dokunuşlarda bulunan kişileri anmak geldi içimden bu günlerde. Her insanın hayatında böyle birkaç kahraman vardır eminim. Bu kahramanlar bazen bir anlık yardımlarıyla, bazen de uzun vadeli katkılarıyla ömrümüzü şekillendirir. Eğer bu satırları okuyorsanız, bir anda geçmişinize gidip, bir filmin içinden çıkmış gibi sizin hayatınızın da yönünü değiştiren, bambaşka bir rotaya çeviren birkaç isim hafızanıza gelmiştir. Ailemizin içinde bazen sessizce yaptıkları özverileri bile fark etmediğimiz atalarımızın çoğu hayatımızda bize yaşanmışlıklarını bıraktılar. Bu insanlar her zaman yanımızda oldu, sevgilerini hissettirdiler, her durumda elimizden tuttular. En yakınımızda, bizi en iyi tanıyan insanlardı onlar. Beraber yaşadığımız çatışmalar, sevgiler, hayal kırıklıkları ve gurur anları kim olduğumuzu anlamamızda en sağlam temelleri attılar.
Her gün okuldan döndüğümde günlük olayları heyecanla anlattığım yengemin gelişme çağındaki bana ne gerçekçi ne kadar içten bir terapi uyguladığını şimdilerde fark ediyorum. Belki bu günlerimin oluşmasında, insanları yargısız dinleme yeteneğimin gelişmesindeki payının farkında bile değildi. Sofranın kutsallığını, paylaşmanın zarafetini, misafirin önce çocuğuna ikramın yapılmasının gerekliliğini aktarmış hissettirmeden.
Yine o yıllarda, günlük tutmalarımız pek popülerdi. Bu yazıların da kişiliğimizin oluşmasında ne kadar etkili olduğunu şimdilerde anlıyorum. O yaşlardaki sorunları çözmede ya da bir sır gibi sakladığımız olayları paylaştığımız büyükler ancak göçüp gittiklerinde boş kalan elimizi fark ettiğimizde, bıraktıkları anıları ile baş başa kalıyoruz. Şefkatle yaşantılarını sürdürüp, bize sevmeyi öğretip kibarca bu dünya sahnesinden çekiliyorlar.
Bir öğretmenimiz, hayatımıza küçük bir dokunuşla büyük bir yön vermiştir. Belki hiç fark etmedik ama onun sabrı ve cesaretlendirmesi ile şu anki hayatımızın temellerini attık. Hafızamıza geldiğinde ismini dahi hatırlamakta zorluk çektiğimiz bu öğretmenimizin sadece bir cümlesi hayatımızın akışına yön vermiştir. Başaracağıma olan inancını gözlerinde gördüğüm o öğretmenim yıllar boyu hiç yaşlanmadan, hem de capcanlı zihnimdedir. Değerlerimin temelini atan bu olayları unutmam mümkün değil.
En zor zamanımızda hiç tanımadığımız biri öyle bir yardımımıza koşar ki onun gökten indirildiğine inanırız. Tıpkı çocukken bize küçük bir şeker veren bir komşu teyze, oyun oynarken düşüp kalkmamıza yardım eden ailemizin ablası gibi. Onlar masum dünyamızda çocukluğumuzun sevgi ve güven duygusunu güçlendiren kahramanları olmuşlardır. Bu kahramanlar genellikle alkış ya da ödül beklemeden hareket eder, küçük ama anlamlı eylemleri ile dünyamızı daha yaşanabilir bir yer haline getirirler. Onları fark etmek ve teşekkür etmek hayatımıza unutulmaz güzel sahneler ekleyecektir. Düşünsenize bir cümlenizle hayatına ışık olduğunuz bir gönülde yaşıyor olmak ne muhteşem bir duygu.
İçsel dünyamıza bizi yargılamadan kulak veren, kendimizi ifade etmemize olanak tanıyan, güçlü ve zayıf yönlerimizi görmemizi sağlayan dostlarımız hayat yolculuğumuzda önemli rol arkadaşlarımızdır. Onlarla paylaştığımız her olay, yaptığımız her sohbet, çıktığımız her yolculuk unutulmaz anılar biriktirmemize sebep olur. En zor zamanımızda bize destek olan, cesaret veren ya da yalnızca varlıklarıyla yanımızda duran insanlar vardır. Bu insanlar hayatımızda sadece kısacık bir rolde yerlerini alırlar. Onlar öyle bir durumda öyle bir laf eder ki, o bir cümle varlığımızda önemli bir yaşam dersi olarak yerini alır. Ve tam da istenen zamanda olması gerektiği gibi… Belki bu kahramanların isimlerini dahi hatırlamayız, yaşadığımız tarihi çoktan unutmuşuzdur ancak işte o cümle hiç aklımızdan çıkmaz. İşte bu hayat dersi bizden nesillerimize aktardığımız kıymetli bir bilgi olarak yerini alır.
Kahramanı olduğunuz hayatların varlığını hissetmeniz, kendi hikayenizdeki sihirli oyuncuları en güzel halleriyle anmanız ve bize verilen sürenin nerede biteceği bilinmeyen bu filmi en verimli şekilde deneyimlemeniz niyetiyle…
Ben bu satırları yazarken ülkemde Kartalkaya’da çocuklarıyla kış tatili yapan 78 kişi hayatını kaybetti. Her birinin hedefleri, hayalleri vardı; sanki her şey yarım kaldı. Ve kurtulanların artık hiçbir şeyi eskisi gibi olamayacak belki. Belki de kaldıkları yerden devam edecek hayat kim bilir. Saygımla.
